Liczące 650 000 mieszkańców Oslo to stolica Norwegii i jednocześnie największe miasto w kraju, które dla turystów jest stosunkowo łatwe do zwiedzania. W przeciwieństwie do innych europejskich miast nie ma w nim wielu cudów architektury. Budynki są jednak schludnie utrzymane, a w pewnych dzielnicach, na przykład Frogner, znajdują się eleganckie przykłady zabytkowego budownictwa.
Oslo leży w cieśninie Skagerrak, na końcu wąskiej zatoczki zwanej Oslofjordem. Nordmarka (północne lasy), rosnące na północ od miasta, tworzą pas zieleni, gdzie można uprawiać wędrówki i jazdę na nartach. Oslo jest idealnym miastem dla miłośników wypadów na łono przyrody. W tym pełnym zieleni mieście znajduje się wiele wspaniałych muzeów i pomników.
Główne atrakcje Oslo
• Obejrzenie niesamowitych i przepełnionych erotyzmem rzeźb w parku Vigelanda
• Zwiedzanie malowniczego półwyspu Bygdoy i kilku znajdujących się tam ciekawych muzeów
• Przyglądanie się ubranym w świąteczne stroje mieszkańcom Oslo, którzy 17 maja biorą udział w uroczystościach związanych z Dniem Konstytucji
• Zakupy na targach i kolacje w niezbyt drogich restauracjach w zróżnicowanej etnicznie dzielnicy Gronland
• Spacery po malowniczych uliczkach Starego Miasta w Fredrikstad
• Zwiedzanie fortecy Fredriksten w Halden
Historia
Nazwa Oslo pochodzi od słowa As – imienia nordyckiego bóstwa – oraz od słowa lo, które oznacza „pastwisko”. Tak więc nazwa miasta znaczy mniej więcej „pola bogów”. Oslo zostało założone w 1048 r. przez króla Haralda III Hardrade (Srogiego), którego syn, Olaf Kyrre (Spokojny), zbudował w nim katedrę i ustanowił biskupstwo. Na początku XIV w. król Hakon V Magnusson, w obliczu szwedzkiego zagrożenia od strony wschodniej, sprowadził do miasta wojsko i zbudował fortecę Akershus. W połowie XIV w. mieszkańców kraju zdziesiątkowała jednak epidemia dżumy. Niebawem Norwegia zawarła unię z Danią i w latach 1397-1624 kwestie polityczne i obronne znalazły się w gestii Kopenhagi. W tym czasie Oslo straciło na znaczeniu. Pożar, który miał miejsce w 1624 r., zniszczył miasto doszczętnie. Na szczęście król Christian IV kazał je odbudować (w innym, łatwiejszym do obrony miejscu) i na swoją cześć nowemu miastu nadał nazwę Christiania.
Przez trzy stulecia, aż do końca drugiej wojny światowej miasto było ośrodkiem ruchów wyzwoleńczych. Twórcy pierwszej konstytucji norweskiej z 1814 r. uczynili z niego oficjalną stolicę nowego królestwa. Szwecja miała jednak inne plany co do przyszłości Norwegii i wkrótce doszło do zjednoczenia obu krajów pod berłem szwedzkim. W podręcznikach historii można czasem napotkać nazwę Kristiania, czyli dawną nazwę Oslo w pisowni szwedzkiej. Po rozwiązaniu unii w 1905 r. rozpoczął się okres rozkwitu Christianii jako stolicy niezależnej Norwegii. W 1925 r. przywrócono miastu jego oryginalną nazwę – Oslo.
Orientacja
Centralny dworzec kolejowy w Oslo (Oslo Sentralstasjon lub Oslo S] znajduje się na wschodnim krańcu centralnej części miasta. Przed dworcem rozpoczyna się główna ulica miasta, Karl Johans gate, prowadząca przez centrum w kierunku zachodnim do Pałacu Królewskiego. Na szczęście większość położonych w centrum atrakcji, w tym nadbrzeże zatoki czy forteca Akershus, a także większość hoteli i pensjonatów, leży w odległości 15 minut piechotą od Karl Johans gate. Wiele z atrakcji znajdujących się poza centrum, takich jak park Vigelanda czy Muzeum Muncha, również położonych jest w odległości możliwej do pokonania na piechotę (można tam dotrzeć także po krótkim przejeździe autobusem lub tramwajem). Półwysep Bygdoy jest oddalony zaledwie o 10 minut promem przez zatokę, a w okolice szlaków czy jezior w lasach Nordmarka można się z łatwością dostać metrem (T-bane).
Mapy – Biuro informacji turystycznej Norges Informasjonssenter rozdaje bezpłatne plany miasta, które osobom niewybierającym się na przedmieścia powinny wystarczyć w zupełności. Na odwrocie zamieszczono plan linii metra, a także mapkę okolic Holmenkollen.
Informacje
Biura informacji turystycznej Kompetentne Norges Informasjonssenter (tel.22830050, fax 22838150, www. oslopro.no), Vestbaneplassen 1, N-0250 Oslo, położone jest na zachód od ratusza, niedaleko przystani (VII-VIII codz, 9.00-20.00, VI codz. 9.00-18.00, V i IX pn.-sb. 9.00-18.00, X-IV pn.-sb. 9.00-16.00). W biurze tym lub w biurze informacji turystycznej przed dworcem kolejowym Oslo S (codz. 8.00-23.00) warto zaopatrzyć się w użyteczną broszurę Oslo Guide (Przewodnik po Oslo). Informacji na temat miejsc położonych poza Oslo udziela tylko główne biuro. Z kolei informacje dotyczące imprez i wydarzeń można znaleźć w miesięczniku What’s On in Oslo lub w Internecie (na wyżej wymienionej stronie).
Bardzo pomocne młodzieżowe biuro informacyjne, Ungdomsinformasjonen, znane lepiej pod nazwą Use-It (tel.22415132, fax 22426371, www.unginfo.oslo.no), mieszczące się przy Mollergata 3 (1 VII-31 VIII pn -pt. 7.30-18.00, sb. 9.00-14.00, pozostała część roku pn.-pt. 11.00-17.00), zajmuje się głównie rezerwacją niedrogich lub prywatnych noclegów oraz udzielaniem informacji na każdy temat, od bieżących wydarzeń do porad dla autostopowiczów. Wydaje ono również Streetwise – wyczerpujący przewodnik po niedrogich miejscach i lokalach w Oslo, w których kwitnie życie nocne.
W Den Norske Turistforening (DNT, czyli Norweski Związek Turystyki Górskiej; tel.22822800), Storgata 3, można nie tylko zasięgnąć informacji, ale także otrzymać mapy i broszury na temat szlaków turystycznych w Norwegii. Można tu również wykupić członkostwo w klubie DNT, które uprawnia do zniżek przy korzystaniu z górskich domków, położonych przy głównych szlakach wędrownych, oraz zarezerwować konkretne domki (i zabrać do nich klucze). Miłośnicy wspinaczek po informacje, wskazówki oraz sprzęt powinni się udać do Skandinavisk Hoyfjellsutstyr (tel.22469075), Bogstadveien 1, na zachód od centrum.