Proponowane trasy zwiedzania – W zależności od długości pobytu, warto zastanowić się nad następującymi trasami:
Dwa dni
Z Oslo można wybrać się na wycieczkę „Norway in a Nutshell” (dosł. Norwegia w łupince orzecha), która obejmuje podróż koleją do Flam, a następnie statkiem i autobusem do Bergen. Po dniu spędzonym w Bergen trzeba nocnym pociągiem wrócić do Oslo.
Jeden tydzień
Dwa dni w Oslo, dwa w Bergen oraz trzydniowy wypad nad fiordy zachodniego wybrzeża, w tym Flaerland i Geiranger. Można też polecieć samolotem na Svalbard i wziąć udział w rejsie wzdłuż zachodniego brzegu Spitsbergenu.
Dwa tygodnie
Jw. plus kontynuacja podróży na północ przez Andalsnes, Trondheim i Lofoty.
Jeden miesiąc
Jw. plus podróż z Lofotów udającym się na północ parowcem Hurtigruten, z przerwami na pobyt w Tormo, Nordkapp (Przylądek Północny} i Kirkenes.
Dwa miesiące
Dokładne zwiedzanie kraju warto połączyć z jazdą na nartach lub wędrówkami w okolicach Jotunheimen, Hardangervidda lub na dalekiej północy. Wyprawa nadmorską trasą na północ przez Nordlandię, pobyt w Tromsa, Alta i Finnmarksvidda (Kautokeino i/lub Karasjok), Jeżeli jest to możliwe, przelot do Longyearbyen na Svalbardzie i rejs wzdłuż zachodniego brzegu Spitsbergenu.
PLANOWANIE PODRÓŻY
To prawda, że Norwegia jest krajem tak rozwiniętym, że przed rozpoczęciem podróży nie trzeba niczego planować ani robić zapasów, bo wszystko można załatwić na miejscu. Owszem, jeżeli ktoś pragnie roztrwonić odziedziczaną fortunę – powodzenia! – na pewno się uda. Osobom z chudszym portfelem wcześniejsza wiedza i staranne planowanie umożliwią zaoszczędzenie w podróży ciężko zarobionych pieniędzy. Dobrze jest zawczasu sprawdzić, czy w danym okresie, kiedy zamierza się krążyć po kraju, klimat i inne warunki pozwolą zrealizować plan wyprawy.
Kiedy jechać
Chociaż Norwegia leży na tej samej szerokości geograficznej, co Alaska (a nawet jeszcze bardziej na północ, jeżeli weźmiemy pod uwagę Svalbard), w prawie całym kraju panuje zaskakująco umiarkowany klimat – dzięki Prądowi Zatokowemu, płynącemu wzdłuż wybrzeża na północ.
W Bergen przeciętna temperatura miesięczna zimą nigdy nie spada poniżej zera, a w Vardo, na dalekiej północy, średnia temperatura grudnia wynosi -4°C. Generalnie w górzystych regionach w głębi kraju lata są cieplejsze, a zimy chłodniejsze niż w rejonach nadmorskich, gdzie panuje łagodniejszy klimat. Temperatury przekraczające 30°C w lecie i spadające poniżej -30°C w zimie nie należą do niezwykłości.
Norwegia najpiękniej prezentuje się od maja do września. Szczególnie miło jest pod koniec maja, kiedy kwitną kwiaty i drzewa owocowe, a dzień staje się dłuższy. Większość schronisk i atrakcji turystycznych jest już czynna, ale jeszcze nie ma w nich tłumów. Na północ od kręgu polarnego przynajmniej przez jeden dzień w roku występuje prawdziwy dzień polarny; w Nordkapp (na Przylądku Północnym) trwa od 13 maja do 29 lipca. Na Lofotach słońce nie zachodzi od 28 maja do 14 lipca. Od końca maja do końca lipca w całym kraju, nawet daleko na południu, nie zapada całkowita ciemność.
Przy planowaniu podróży oprócz czynników klimatycznych trzeba także wziąć pod uwagę sezon turystyczny, który pokrywa się z naszymi wakacjami: trwa mniej więcej od połowy czerwca do połowy sierpnia. W tym czasie środki transportu publicznego kursują stosunkowo często, a biura informacji turystycznej, schroniska, letnie hotele i obiekty turystyczne są czynne dłużej. Większość drogich hoteli w lecie oferuje niższe ceny. Sezon „przejściowy” trwa od połowy maja do połowy czerwca oraz od połowy sierpnia do początku września; obiekty turystyczne są wtedy czynne krócej. Pozostała część roku to czas hibernacji – środki transportu publicznego kursują rzadziej, większość hoteli i pól kempingowych jest zamknięta, a obiekty turystyczne, muzea i biura informacji turystycznej są czynne tylko w ograniczonych porach, czasem nawet zamykane na głucho. Srogie, ciemne zimy w Norwegii nie sprzyjają turystom; w zimie zapuszczają się tu tylko zapaleni narciarze i miłośnicy zorzy polarnej.
Rodzaj wycieczki
Osoby, które decydują się na wyprawę w towarzystwie znajomych, powinny pamiętać, że wspólna podróż może jak mało co wystawić ich relacje na próbę. Można to niebezpieczeństwo zminimalizować dzięki wcześniejszemu uzgodnieniu określonej trasy lub umówieniu się, że będziecie luźno dostosowywać się do okoliczności. Przy planowaniu trasy dobrze jest wziąć pod uwagę koszty podróżowania po Norwegii. Jeżeli ktoś nie posiada karty kolejowej na nieograniczoną liczbę przejazdów (wieloprzejazdówki) lub jej ważność się kończy, może zaszyć się w jakiejś ładnej okolicy i spędzić trochę czasu na jej poznawaniu, obserwując styl życia miejscowych i odkrywając mniej znane zakątki.
Młodzi, starsi i niedoświadczeni turyści często jako formę zwiedzania wybierają zorganizowane wycieczki, ponieważ unikają w ten sposób nieoczekiwanych kłopotów i niepewności. Dłuższe wyprawy mogą jednak stać się próbą dla więzi międzyludzkich i prowadzić do tarć. Często wyśmiewane poznawanie całego kraju w szalonym tempie podczas jedno- czy dwutygodniowej marszruty ma także dobre strony. Komuś, kto nigdy przedtem nie był w Norwegii i nie wie, które rejony mu się spodobają, szybka „objazdówka” umożliwi ogólny ogląd i podjęcie przemyślanych decyzji w przyszłości. Osobom, które nie mają dużo czasu, opłaca się nabycie wieloprzejazdówki kolejowej, umożliwiającej poznanie najpiękniejszych regionów kraju jak najmniejszym kosztem.